Sociale zorg

In het naoorlogse Nederland en Nederlands-Indië was de behoefte aan hulpverlening voor de getroffen bevolking groot. Er was een nijpend tekort aan voedsel, kleding, onderdak en medische hulp. Kort na de bevrijding waren de hulpacties in Nederland en Nederlands-Indië erop gericht burgers te voorzien van deze primaire levensbehoeften.  

In de jaren die volgden bleef de hulpverlening aan oorlogsgetroffenen voornamelijk bestaan uit materiële steun. Pas in de jaren zestig ontstond het inzicht dat er eveneens behoefte was aan immateriële hulpverlening en werd de sociale zorg aan oorlogsgetroffenen uitgebreid.

verantwoording
colofon