Boellaard zat in concentratiekamp Dachau toen het kamp door de Amerikanen bevrijd werd. Het Nederlandsch Comité dat zich enkele weken voor de bevrijding had opgericht, wierp zich op als vertegenwoordiger van de Nederlandse gevangenen in Dachau. Boellaard, die voorzitter was van het comité, had de taak op zich genomen om de namen en adressen van alle overleden en levende Nederlanders in het kamp te verzamelen. Deze lijst stuurde hij naar het Nederlandse Rode Kruis en de Nederlandse gezant in Parijs, met het verzoek de familieleden op de hoogte te brengen. Tevens drong hij aan op een spoedige repatriëring van de Nederlanders. De terugkeer naar Nederland liet echter nog op zich wachten. De Nederlandse overheid bleek niet in staat de Nederlandse ex-gevangenen snel uit Dachau te kunnen repatriëren. Dit in tegenstelling tot andere landen die snel vertegenwoordigers en bussen ter plaatse hadden. Boellaard nam vervolgens zelf het initiatief om op eigen gelegenheid naar Nederland te gaan. Na aankomst in Nederland had Boellaard de taak op zich genomen om de nabestaanden van overledenen te verwittigen. Bovendien kwamen veel familieleden naar Boellaard toe om persoonlijk informatie over hun verwanten in te winnen.
In Nederland wist hij samen met W.Ch.J.M. van Lanschot en met behulp van Prins Bernhard een colonne vrachtwagens te organiseren voor het ophalen van overlevenden in Dachau. Op 24 mei 1945 was Boellaard weer terug in Dachau en wist hij op een aantal zieken na, alle Nederlanders te repatriëren. Bovendien konden de vrachtauto's nog een groep krijgsgevangenen uit Tittmoning meenemen naar huis.
Ook later heeft Boellaard zich ingezet voor de belangen van de ex-politieke gevangenen. Hij was een van de oprichters van de Nederlandse Vereniging van Ex-Politieke Gevangenen. Deze vereniging heeft zich ingezet voor de opsporing van nog vermiste politieke gevangenen.
Biografie
Pim Boellaard werd geboren in 1903. Zijn vader en grootvaders waren hoge legerofficieren. Zelf koos Boellaard voor een studie aan de Nederlandsche Handels-Hoogeschool in Rotterdam. In 1922 behaalde hij zijn diploma handelseconomie. Boellaard trad in 1926 in dienst van de verzekeringsmaatschappij 'De Nederlanden van 1845', waar hij opklom tot directeur in 1952. In 1929 was Boellaard inmiddels getrouwd met An barones van Heeckeren en in 1930 werd hun enige kind Willem geboren.
In 1939 werd Boellaard gemobiliseerd en gelegerd in Poeldijk waar hij deel nam aan gevechten. Na de demobilisatie hervatte hij zijn normale werkzaamheden bij de verzekeringsmaatschappij, maar was tegelijkertijd ook commandant van de illegale Ordedienst in Utrecht. Als gevolg van zijn activiteiten in de illegaliteit heeft hij onder moeten duiken. Op 5 mei 1942 werd hij alsnog gearresteerd. In eerste instantie werd hij overgebracht naar de gevangenis van Scheveningen. Daarna volgde de SD-gevangenis in Haaren - waar hij werd veroordeeld tot 'Nacht-und-Nebel-gevangene - kamp Amersfoort, concentratiekamp Natzweiler-Struthof en tenslotte concentratiekamp Dachau. Hier zette hij zich in voor de Nederlandse gevangenen.
Ook na de oorlog bleef hij zich inzetten voor ex-politieke gevangen en dan met name voor voormalige gevangenen uit Dachau en Natzweiler. Hij was één van de oprichters van de Nederlandse Vereniging voor Ex-Politieke Gevangenen en was lid, initiatiefnemer en/of voorzitter van andere belangenorganisatie voor oorlogsslachtoffers. Verder was hij betrokken bij tal van andere zaken, personen en organisaties.
Tot ruim na zijn pensioengerechtigde leeftijd is Boellaard actief geweest in de wereld van de levensverzekeringen. Hij overleed op 97-jarige leeftijd in De Bilt.
Curriculum Vitae
Carrière
Medewerker van de verzekeringsmaatschappij 'De Nederlanden van 1845' (1926-1933)
Directeur van het kantoor van verzekeringsmaatschappij 'De Nederlanden van 1845' in Utrecht (1933-1949)
Adjunct-directeur verzekeringsmaatschappij 'De Nederlanden van 1845' (1949-1952)
Directeur verzekeringsmaatschappij 'De Nederlanden van 1845' (1952-1954)
'Oudste directeur' Onderling Levensverzekeringsgenootschap 'De OLVEH van 1879' (1954-1967). In 1968 werd dit AGO-verzekeringen
Lid van de Raad van Bestuur van AGO (1969)
Lid van de Raad van Commissarissen van AGO (1970-1975)
Militaire loopbaan
Kornet aan de School voor Reserve-Officieren der Bereden Artillerie (1926)
Gemobiliseerde reserve-kapitein bij het 2de Regiment Veld Artillerie
Reserve-majoor en lid van de staf van Prins Bernhard (mei-oktober 1945)
Lid van de Commissie Beoordeling Officieren Bezet Gebied (1945-1947)
Verzet en gevangenschap
Gewestelijk commandant van de Ordedienst van Utrecht
Voorzitter van het Nederlandsch Comité en vertrouwensman van de Nederlanders in kamp Dachau
Lid van het International Prisoners Committee in Dachau
Lidmaatschappen van belangenorganisaties voor oorlogsslachtoffers
Eén van de oprichters en bestuursleden van de Nederlandse Vereniging van Ex-Politieke Gevangenen (Expogé) (1945-1948)
Voorzitter van de Stichting Oranjehotel
Lid van het Comité Verzetsmonument Utrecht
Erevoorzitter van de Vriendenkring van Oud-Natzweilers
Oprichter, voorzitter (1961-1964) en erevoorzitter van het Nederlandse Dachau Comité
Voorzitter van het in opbouw zijnde Informatie- en Coördinatiecentrum (1977-1979)
Lid van de Commissie Militaire Onderscheidingen, subcommissie Utrecht
Lidmaatschappen van andere commissies, verenigingen en raden
Lid van de Commissie van onderzoek inzake het verstrekken van pakketten door het Rode Kruis en andere instanties aan Nederlandse politieke gevangenen in het buitenland gedurende de bezettingstijd, alsmede inzake het evacueren van Nederlandse gevangenen (1945-1947)
Bestuurslid van het Comité "Prins Bernhard 60 jaar"
Voorzitter van de Stichting "Verjaardag Prins Bernhard"
Kringcommissaris van de afdeling Utrecht van het Nederlandse Rode Kruis (1947-1949)
Lid van de Provinciale Staten van Utrecht voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (1946-1950)
Voorzitter van de Nederlandse Vereniging ter Bevordering van het Levensverzekeringswezen (1963-1969)
Voorzitter van de Koninklijke Nederlandse Jaarbeurs in Utrecht (1968-1974)
Voorzitter van de Hogeschoolraad van den Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam